Schematy produkcji
TESTOWE FORUM

Join the forum, it's quick and easy

TESTOWE FORUM
TESTOWE FORUM
Czy chcesz zareagować na tę wiadomość? Zarejestruj się na forum za pomocą kilku kliknięć lub zaloguj się, aby kontynuować.

Shin
Wilczur, poziom E
Wilczur, poziom E
17/9/2016, 23:55
SPIS SCHEMATÓW
Poniżej widnieje spis aktualnie opracowanych schematów technologicznych, które mogą zostać wykorzystane przez postać posiadającą odpowiednie umiejętności. W wyznaczonych miejscach produkcji niezbędna jest interwencja MG, który określi z jakim efektem został zakończony dany etap. Dozwolone są pewne modyfikacje i "ulepszenia", ale wszystko w granicach rozsądku. Ostateczną decyzję zaś, co do owych zmian, podejmuje MG, po uprzedniej rozmowie z graczem.
Jeśli masz swój pomysł na schemat, którego tu nie ma, a jest możliwy do zrealizowania, zapraszam do tego tematu.
SPISEM ZAJMUJE SIĘ: BLIGHT / OSTATNIA AKTUALIZACJA: 14.02.2016


Wyjaśnienia
Poziom łatwy: schematy, które są tak proste do zrealizowania, że wystarczy tylko pobieżna znajomość tematu i głowa na karku. Oznaczenie: ✖  ✖
Poziom średni: schematy, przy których trzeba trochę ruszyć mózgownicą, nawet mając odpowiednie umiejętności. Oznaczenie: ✖ ✖
Poziom trudny: nie dość, że trzeba posiadać wymagane umiejętności na wysokim poziomie i mieć głowę na karku, przy realizowaniu schematów trzeba dużej dozy skupienia i uwagi. Oznaczenie: ✖ ✖ ✖
Poziom piekielnie trudny: schemat zbyt skomplikowany, dla zwykłych śmiertelników i jeśli potrafisz go zrealizować, oznacza to, że jesteś absolutnym mistrzem w swojej dziedzinie i nic nie potrafi cię rozproszyć przy wypełnianiu zadania. Oznaczenie: ✖ ✖ ✖ (!)


ROBOT POMOCNICZY "PORTER"
✖  ✖
Porter, to jak sama nazwa wskazuje, tragarz. Jego zadaniem jest przenoszenie ekwipunku. W zależności od konstrukcji, jego maksymalny udźwig jest bardzo różny. Rzadko jednak jest mniejszy niż 80 kg. Robot, choć poskładany z różnych części (najczęściej zniszczonych już maszyn) bywa naprawdę użyteczny. Z pewnością jest wygodnym towarzyszem na długie wyprawy, gdy masz przed sobą kilkukilometrowy marsz i 100 kilo do zabrania ze sobą.

Jak się takie cudeńko robi? Przepis jest prosty. Zbierasz ten cały mechaniczny szmelc, który tu zebrałeś i łączysz ze sobą. Działa to podobnie do układania puzzli. Tu pasują kończyny, tam poprowadzimy kabelek. Ta konstrukcja to istny miszmasz. Nie musi pięknie wyglądać. Ważne, by działało.
Gdy robot przypomina już to, co chciałeś uzyskać, wyjmujesz procesor z zabawki i podłączasz go do twojego nowego dzieła. Ta da. Masz teraz znacznie większą i bardziej przydatną wersję tej zabaweczki.


SKŁADNIK PROSTY: części maszyn
- Miejsce występowania: fabryki/złomowiska
- Opis: kilka sprawnych odnóży krocznych, na których będzie się poruszała maszyna; wytrzymały szkielet; trochę kabli itp.
- Poziom trudności: średni
SKŁADNIK PROSTY: sejfy/pancerne skrzynie/mała lodówka/itp.
- Miejsce występowania: domy, banki, budynki publiczne, sklepy AGD
- Opis: metalowe pudła, do których będzie można schować transportowane przez robota materiały.
- Poziom trudności: średni
SKŁADNIK PROSTY: narzędzia/skrzynka z narzędziami/"mały mechanik"
- Miejsce występowania: każdy warsztat mechanika/sklepy dla majsterkowiczów/fabryki
- Opis: śrubokręty, wiertarka, lutownica itp.
- Poziom trudności: łatwy
SKŁADNIK PROSTY: akumulator
- Miejsce występowania: samochody/motocykle/maszyny
- Opis: czym jest akumulator chyba wiemy. To takie pudło, z którego nasz rzęch bierze prąd by działać. Nasza maszyna się bez niego nie obędzie chyba, że znajdziesz mu inne źródło zasilania.
- Poziom trudności: średni
SKŁADNIK PROSTY: elektroniczna zabawka dla dzieci (robot z "wyższej półki")
- Miejsce występowania: sklep z zabawkami/dom w M-3
- Opis: jakie dziecko nie kocha zabawek? A jakie nie kocha ruszających się zabawek? Pewnie dlatego ktoś wymyślił te małe roboty na pilota. Oczywiście, technologia idzie na przód, a niezbyt zaawansowane zabawki są ciągle udoskonalane. W dzisiejszych czasach nawet za kilka tysięcy jenów można już kupić robota, który przyjdzie na wezwanie i nie dobije do 10 ścian po drodze. Może nawet będzie potrafił coś powiedzieć!
- Poziom trudności: łatwy

WYMAGANIA:  chwila wolnego czasu; umiejętności: inżynieria lub mechanika.
ETAPY WYMAGAJĄCE INTERWENCJI MG: połączenie ze sobą części i podłączenie procesora z zabawki.
ZASTOSOWANIE: transport materiałów.
URZĄDZENIE


NÓŻ SAMORÓBKA
✖  ✖
Brakuje ci noża? Masz na zbyciu w miarę proste kawałki niepotrzebnego metalu? I jeszcze parę innych rzeczy? Czemu nie zrobisz go sobie sam? To całkiem proste mimo, że nóż nie będzie tak dobry jak zrobiony w profesjonalnej kuźni, to powinien spełnić swoje zadanie. Nóż taki zazwyczaj szybko rdzewieje.

Tak więc, jak się go robi? Nic prostszego. Potrzebujesz niewielkiego stanowiska i paru rzeczy takich jak: młotek(średnich rozmiarów), kowadło(lub coś co go zastąpi) i para skórzanych rękawic(by trzymany kawałek nie pokaleczył nam rąk). Wybrany kawałek metalu kładziemy na nasze "kowadło" i zaczynamy pracę młotkiem zaczynając od lekkich uderzeń do coraz mocniejszych. Celem tego etapu będzie pozbędzie się wszelakich nierówności materiału i nadanie mu wstępnego kształtu. Po obróbce młotkiem przychodzi czas na szlifowanie. W warunkach polowych nie będziemy mieli zbyt wielkiego wyboru. Wtedy nada się wszystko, miękka skała, piach z pustyni, cokolwiek. Kiedy już oszlifowaliśmy, bierzemy kawałek sznurka, ewentualnie taśmy, i ściśle oplatamy część metalu którą zostawiliśmy na rękojeść. Jeśli wszystko poszło sprawnie nóż powinien być gotowy.

SKŁADNIK PROSTY: kawałek metalowej blaszki lub płaski śledź do namiotu
- Miejsce występowania: wszelakie pola namiotowe, fabryki, wysypiska i złomowiska
- Opis: zwykły kawałek blach nic bardziej nadzwyczajnego.
- Poziom trudności: łatwy
SKŁADNIK PROSTY: kawałek sznurka, taśmy
- Miejsce występowania: wysypiska; wszelakie miejsca z odpadkami; Warsztaty
- Opis: zwykły kawałek materiału, który posłuży jako rękojeść.
- Poziom trudności: łatwy

WYMAGANIA:  stabilny kawał żelaza, który posłuży nam za kowadło i młotek
ETAPY WYMAGAJĄCE INTERWENCJI MG: przekuwanie kawałka blachy w nóż
ZASTOSOWANIE: wszystko, do czego można użyć noża.
BROŃ


TAJFUN
✖  ✖
Oleista, bezbarwna ciecz o lekko słodkim zapachu. Zwykle spotykana – i sprzedawana – od razu w inhalatorach (mieszczących 5 dawek) lub, w wersji dla ubogich, nasączonych nią materiałowych tamponach (jedna dawka). Powstaje z odpowiednio spreparowanego olejku czerwiennika.
1. Rozgrzanie rozpuszczalnika (benzyny) do uzyskania oparów
2. Połączenie oparów z olejkiem czerwiennika, dla oczyszczenia go z niepotrzebnych substancji
3. Destylacja uzyskanej substancji, dla rozdzielenia oczyszczonego olejku i resztek benzyny
4. Ponowna destylacja dla zwiększenia mocy i gęstości
Największym zagrożeniem przy produkcji jest możliwość zatrucia się oparami benzyny, istnieje możliwość zminimalizowania go poprzez noszenie odzieży ochronnej. Sama destylacja nie jest niebezpieczna, najgorsze, co może się zdarzyć, to popękanie któregoś z naczyń pod wpływem temperatury, grożące stratą Tajfunu i nieumyślnym nawdychaniem się go (efekt analogiczny do przyjęcia standardowej dawki).
Tak uzyskany Tajfun przechowywany jest w buteleczkach, gotowy do spożycia.
SKŁADNIK PROSTY: sok czerwiennika
- Miejsce występowania: każde nieuschnięte drzewko czerwiennika
- Opis: lekko różowawa substancja o roślinnym zapachu. Jest dosyć kleista i gęsta.
- Poziom trudności: łatwy, wystarczy naciąć drzewko, podstawić naczynie i poczekać jakiś czas
SKŁADNIK PROSTY: nafta, benzyna, itd.
- Miejsce występowania: M-3 - w sklepach chemicznych, stacjach benzynowych itd. Desperacja – lepiej wyposażone enklawy mieszkańców (siedziby organizacji, szpital, bar). Eden – skupiska mieszkańców.
- Opis: jakiekolwiek paliwo uzyskiwane z ropy naftowej. Służy jako rozpuszczalnik.
- Poziom trudności: łatwy/średni, w zależności od kontaktów wytwórcy.

WYMAGANIA: praktyczne umiejętności chemiczne, źródło ciepła, wyposażenie potrzebne do destylacji, parę dodatkowych naczyń.
ETAPY WYMAGAJĄCE INTERWENCJI MG: ekstrakcja i destylowanie w laboratorium.
ZASTOSOWANIE: sprzedaż, użytkowanie rekreacyjne, ewentualnie jako wspomagacz w czasie walki.

CHEMIA



SZTUCZNY PALEC „BURGLAR”
✖ ✖
Palec po przyczepieniu powinien działać tak jak naturalny, jedyne co go różni od normalnego to to, że posiada w sobie wysuwany wytrych.
Jak go zrobić? Konstruujesz zwykłą bioniczną protezę palca, ale uwzględniając mechanizm wysuwający wytrych. Kiedy jest już gotowa, łączysz przewody z nerwami pacjenta.

SKŁADNIK PROSTY:  wytrych
- Miejsce występowania: praktycznie wszędzie
- Opis: standardowy wytrych, używany przez włamywaczy i złodziei
- Poziom trudności: łatwy
SKŁADNIK ZŁOŻONY: proteza palca
Składnik nr 1 metal/plastik
- Miejsce występowania:
- Opis: obudowa palca z metalu lub tworzywa sztucznego, w zależności od preferencji klienta.
- Poziom: łatwy
Składnik nr 2 przewody elektryczne i elektronika.
- Miejsce występowania: sklepy z elektroniką.
- Opis: kable, druty i elementy elektroniczne, które będą zastępowały nerwy w kontrolowaniu palca.
- Poziom: łatwy
Wymagania: pracownia i narzędzia
Poziom: średni

WYMAGANIA:  pracownia i narzędzia, umiejętność cybernetyki do stworzenia palca + medycyna do zamontowania go.
ETAPY WYMAGAJĄCE INTERWENCJI MG:  złożenie wszystkich części, zamontowanie protezy w ciele
ZASTOSOWANIE:  proteza + sprzęt do włamań
PROTEZA


SZTUCZNE OKO „VISION”
✖ ✖
Oko to, ma zastępować biologiczny odpowiednik, którego użytkownik stracił w wypadku lub dowolnej innej sytuacji. Powinno wyglądać normalnie i tak samo funkcjonować.
Za pomocą części ze sklepu z elektroniką sklejamy układ scalony lub lekko modyfikujemy ukradziony. Podłączamy do niego miniaturową kamerę oraz przewody wychodzące. Zamykamy zawartość w szklanej lub plastikowej bańce imitującej oko i łączymy protezę z nerwami pacjenta.

SKŁADNIK PROSTY: obudowa
- Miejsce występowania: M-3
- Opis: zwyczajna szklana/plastikowa bańka. W zależności od wybranego materiału, jest bardziej wytrzymała.
- Poziom trudności: łatwy
SKŁADNIK ZŁOŻONY: układ scalony protezy
Składnik nr 1 przewody
- Miejsce występowania: M3 – sklepy z elektryką
- Opis: przewody, które posłużą do podłączenia układu do nerwów
- Poziom: łatwy
Składnik nr 2 mała kamera
- Miejsce występowania: M-3 – mogą być problemy ze znalezieniem tak małej wersji i trzeba będzie złożyć specjalne zamówienie.
- Opis: miniaturowa wersja kamery, która będzie w stanie odbierać obraz i przekazywać do układu sterującego
- Poziom: średni
Składnik nr 3 układ scalony
- Miejsce występowania: M-3 – sklepy z elektroniką
- Opis: płytka krzemowa z zamontowanymi elementami elektronicznymi. Ma za zadanie kierować przekazywaniem obrazu z kamery do mózgu posiadacza
- Poziom: średni
Wymagania: pracownia i odpowiednie narzędzia
Poziom: średni

WYMAGANIA:  pracownia, odpowiednie narzędzia, także chirurgiczne; umiejętności cybernetycznych modyfikacji + medycyna, odpowiednio by stworzyć i zamontować protezę w ciele pacjenta.
ETAPY WYMAGAJĄCE INTERWENCJI MG: tworzenie protezy, montowanie jej w ciele.
ZASTOSOWANIE: Poprawa wzroku.
PROTEZA


SURVIVAL BIKE „DIRT”
✖ ✖
Ulepszona wersja naszego jednośladowca pozwalająca na ostrzeliwanie przeciwnika w trakcie jazdy, przewożenie większej ilości ładunków i zapewniająca lepszą jazdę po terenach Desperacji. Są one bardziej wytrzymałe i jest większe bezpieczeństwo jazdy przez ulepszenie części oraz są stabilniejsze dzięki czemu łatwiej je prowadzić.
Produkcja nie jest aż tak skomplikowana w teorii, natomiast w praktyce bywa różnie. Najogólniej biorąc, należy wymienić wszystkie niesprawne elementy pojazdu, by mógł nam służyć z powodzeniem. Zaczynamy od modyfikacji silnika - cylindrów, sprzęgła, tłoków. Potem dochodzimy do naprawy całej konstrukcji - jeśli są zepsute, to wymieniamy ramę, skrzynię biegów, nadwozie, osie, koła, zbiornik paliwa nawet. Na działający pojazd montujemy broń i przerabiamy spust tak, by możliwe było strzelanie, nie odrywając rąk od kierownicy. Oczywiście mamy wtedy mniej ruchomą lufę, ale za to nie stracimy kontroli nad pojazdem w trakcie dzikiego pościgu za przeciwnikiem.


SKŁADNIK PROSTY: części do maszyny – Cylinder, sprzęgło, tłok itp. czyli części do silnika.
- Miejsce występowania: wysypiska śmieci, warsztaty samochodowe.
- Opis: nie ma to tu dużo mówić, przy pomocy tych części ulepszamy silnik naszej maszyny i wymieniamy te, które tego wymagają.
- Poziom trudności: łatwy dla M3, Desperacja - średni.
SKŁADNIK PROSTY: części do maszyny – Rama, zbiornik paliwa, skrzynia biegów, nadwozie itp.
- Miejsce występowania: wysypiska śmieci, warsztaty samochodowe.
- Opis: przy pomocy tych części ulepszamy lub wymieniamy stare, które służyły za amortyzację maszyny, jej działanie, prędkość itp.
- Poziom trudności: łatwy dla M3, Desperacja - średni.
SKŁADNIK PROSTY: broń do zamontowania
- Miejsce występowania:  w M-3 może być ograniczony dostęp, natomiast na terenach Desperacji wystarczy ograbić pierwszego lepszego bandytę.
- Opis:  Zależnie od tego co chcemy mieć zamontowane, czy to karabin, strzelba czy nawet harpun.
- Poziom trudności: średni.
SKŁADNIK PROSTY: wrak motocykla lub sprawny model
- Miejsce występowania: w M3 łatwiej znaleźć działający model, natomiast w Desperacji wiele sprawnych nie napotkamy i musimy zadowolić się szkieletem pojazdu.
- Opis: motocykl, który przerobimy lub wrak, na podstawie którego zmontujemy nowy
- Poziom trudności: odpowiednio, łatwy (motor w M3 lub wrak w Desperacji) /średni (sprawny motor w Desperacji)

WYMAGANIA:  warsztat; mechanika/inżynieria – do produkcji
ETAPY WYMAGAJĄCE INTERWENCJI MG: modyfikacje silnika i ogólnej konstrukcji + montaż broni
ZASTOSOWANIE: umilanie jazdy do kościółka w niedziele na msze i przedostawanie się po Desperacji.
POJAZD



FAŁSZYWA PRZEPUSTKA
✖ ✖ ✖
Dla mieszkańca miasta przepustka nie jest niczym wyjątkowym, ale dla osoby, która nielegalnie się do niego przedostała, jest to przedmiot na wagę złota. Pozwala na w miarę bezpieczne poruszanie się po terenie S.SPEC i ominięcie schwytania, w wypadku niespodziewanego natknięcia się na patrol.
W odróżnieniu od zwykłej przepustki, nie zawiera ona lokalizatora S.SPEC, więc po bardziej wnikliwym sprawdzeniu w bazie, można wychwycić związane z nią nieprawidłowości. Jednak bądźmy szczerzy, kto zdoła dojrzeć jedną nieprawidłową przepustkę pośród milionów innych?
Nie bez powodu takie cacko do tanich nie należy. Po zebraniu wszystkich składników, specjalista w dziedzinie informatyki musi przysiąść na kilka godzin w swojej pracowni i skupić się na dokładnym wykonaniu zadania.
Najpierw musi wyłączyć przepustkę i po odkręceniu jednej ze ścianek, ostrożnie wyjąć lokalizator. Później podpiąć zegarek do komputera i przeprogramować urządzenie wedle potrzeb. Gdy zmiany w smartwatchu zostaną już dokonane, należy włamać się do bazy danych M-3 i wrzucić do niej fałszywą tożsamość z przepustki.


SKŁADNIK PROSTY: narzędzia/skrzynka z narzędziami/"mały mechanik"
- Miejsce występowania: każdy warsztat mechanika/sklepy dla majsterkowiczów/fabryki
- Opis: śrubokręty, pęseta, szkło powiększające, lutownica itp.
- Poziom trudności: łatwy
SKŁADNIK PROSTY: identyfikator M-3
- Miejsce występowania: ręka obywatela M-3 bądź specjalny punkt zajmujący się przepustkami
- Opis: urządzenie podobne do smartwatcha. Otrzymuje je każdy obywatel zaraz po urodzeniu. Oprócz cyfrowo zakodowanych danych osobowych, zawierają również lokalizator, dzięki któremu S.SPEC zawsze wie gdzie szukać danej osoby. Oczywiście, namierzanie działa jedynie na terenie Miasta.
- Poziom trudności: łatwy
SKŁADNIK PROSTY: komputer z dostępem do "internetu" w M-3
- Miejsce występowania: domy w M-3/sklepy z elektroniką/urzędy/biblioteki...
- Opis: komputer, jak komputer. Jaki jest, każdy widzi. Oczywiście, lepiej jest tu mieć bardziej zaawansowany model niż pudło, które włącza się 20 minut.
- Poziom trudności: łatwy

WYMAGANIA:  spokojna pracownia z dużym stołem i dobrym oświetleniem; umiejętności: informatyka oraz znajomość w dziedzinie elektroniki. Możliwa jest współpraca kilku osób, w przypadku braku którejś z umiejętności.
ETAPY WYMAGAJĄCE INTERWENCJI MG: wyjęcie lokalizatora S.SPEC bez uszkodzenia przepustki; przeprogramowanie urządzenia; włamanie się  do bazy danych M-3.
ZASTOSOWANIE: "pół-legalne" przebywanie na terenie M-3 i korzystanie z dobrodziejstw tego miejsca zarezerwowanych jedynie dla obywateli.
URZĄDZENIE


IRS-BETA
✖ ✖ ✖
IRS-BETA to substancja przyspieszająca gojenie się ran i ogólny powrót do zdrowia po urazach typu mechanicznego, nie chroni natomiast przed chorobami. Jak głosi nazwa, znajduje się on obecnie w fazie testów, ciężko uzyskać jego stabilność. Podawany w postaci zastrzyku domięśniowego lub dokrewnego w okolicach rany. Odbudowa zniszczonych tkanek następuje bardzo szybko, toteż należy upewnić się, że wewnątrz rany nie utknęło żadne ciało obce.
Aby otrzymać IRS-BETA należy, przy obecności czynnika stabilizującego, zsyntetyzować krew regeneracyjną z krwią docelową, najlepiej konkretnego pacjenta, lecz jeśli nie ma takiego w okolicy, wystarczy członek jego rasy. Otrzymaną surowicę należy połączyć z inhibitorem, który zapobiegnie zakrzepnięciu środka przed aplikacją.


SKŁADNIK PROSTY: inhibitor krzepliwości
- Miejsce występowania: M-3
- Opis: substancja uniemożliwiające surowicy skrzepnięcie w pojemniku. Jako, że mają większą odeń gęstość, łatwo je oddzielić przy wstrzykiwaniu
- Poziom: średni
SKŁADNIK ZŁOŻONY: surowica regeneracyjna
Składnik nr 1 krew ze zdolnością regeneracji
- Miejsce występowania: prawdopodobnie Desperacja
- Opis: życiodajna ciecz należąca do wymordowanego lub anioła, o zdolności szybkiej regeneracji ciała
- Poziom: trudny, ze względu na rzadkie występowanie tej cechy
Składnik nr 2 krew docelowa
- Miejsce występowania: zależy od dawcy
- Opis: krew należąca do osobnika tej samej rasy, co cel leczenia
- Poziom: łatwy
Składniki nr 3 substancja stabilizująca
- Miejsce występowania: M-3
- Opis: substancja ułatwiająca mieszanie się krwi różnych typów.
- Poziom: średni
Wymagania: dobrze wyposażone laboratorium
Poziom: trudny

WYMAGANIA:  dobrze wyposażone laboratorium, kilka godzin pracy, umiejętność farmacji lub chemii
ETAPY WYMAGAJĄCE INTERWENCJI MG: synteza surowicy, a później łączenie jej z inhibitorem.
ZASTOSOWANIE: szybkie leczenie ran w warunkach bojowych i ratowanie pacjentów w stanie terminalnym.
CHEMIA


"SZCZEPIONKA" TH+
✖ ✖ ✖
"Szczepionka" TH+ to substancja pozwalająca na względnie bezpieczne zapuszczanie się na tereny Desperacji bez ryzyka przywleczenia stamtąd jakiegoś choróbska. Określenie "szczepionka" wzięło się od sposobu stosowania specyfiku. Jest on aplikowany dożylnie przed wystawieniem na działanie wirusów i bakterii (nie chroni przed wirusem X). Niestety, z jego stosowaniem wiążą się skutki uboczne, których nie udało się jeszcze wyeliminować. Mianowicie: zawroty głowy, bóle głowy, bóle mięśniowe, rzadziej wymioty.

Aby otrzymać TH+ należy, przy obecności czynnika stabilizującego, zsyntetyzować krew osoby odpornej z krwią docelową, najlepiej konkretnego pacjenta, lecz jeśli nie ma takiego w okolicy, wystarczy członek jego rasy. Otrzymaną surowicę należy połączyć z inhibitorem, który zapobiegnie zakrzepnięciu środka przed aplikacją.


SKŁADNIK PROSTY: inhibitor krzepliwości
- Miejsce występowania: M-3
- Opis: substancja uniemożliwiające surowicy skrzepnięcie w pojemniku. Jako, że mają większą odeń gęstość, łatwo je oddzielić przy wstrzykiwaniu
- Poziom: średni
SKŁADNIK ZŁOŻONY: surowica odpornościowa
Składnik nr 1 krew osoby odpornej na choroby
- Miejsce występowania: prawdopodobnie Desperacja
- Opis: życiodajna ciecz należąca do wymordowanego lub anioła, którego natura wyposażyła w niezwykły układ odpornościowy chroniący przed większością występujących obecnie chorób
- Poziom: trudny, ze względu na rzadkie występowanie tej cechy
Składnik nr 2 krew docelowa
- Miejsce występowania: zależy od dawcy
- Opis: krew należąca do osobnika tej samej rasy, co cel leczenia
- Poziom: łatwy
Składniki nr 3 substancja stabilizująca
- Miejsce występowania: M-3
- Opis: substancja ułatwiająca mieszanie się krwi różnych typów.
- Poziom: średni
Wymagania: dobrze wyposażone laboratorium
Poziom: trudny

WYMAGANIA:  dobrze wyposażone laboratorium, kilka godzin pracy, umiejętność farmacji lub chemii
ETAPY WYMAGAJĄCE INTERWENCJI MG: synteza surowicy, a później mieszanie roztworu.
ZASTOSOWANIE: odporność na choroby (2-3 fabuły)
CHEMIA
Shin