Login to reply
TEMATY DO POŁUDNIOWEGO LASU
Prawa część lasu
https://img.theculturetrip.com/768x432/wp-content/uploads/2018/02/jovancormac-wikicommons.jpg
Dookoła panuje przeraźliwa, wręcz przeszywająca cisza. Nie słychać śpiewu ptaków, ani też odgłosów innych zwierząt. Miejsce to sprawia wrażenie opuszczonego, pozbawionego duszy. Drzewa misternie powykrzywiane, straszą swymi gałęziami, sprawiając wrażenie, jakby chciały kogoś pochwycić i opleść, zamykając go w śmiertelnej pułapce. Na niektórych z nich, przy samej koronie, można jednak zaobserwować ciemne, grubsze miejsca, jakby większe skupisko gałęzi, które przy przybliżeniu przypominając coś na wzór znanych wam gniazd czy może nawet też uli. Problem jednak jest taki, że nawet stojąc pod drzewem, ciężko cokolwiek dostrzec z racji wszechobecnej mgły.
Lewa część lasu
https://i.pinimg.com/originals/da/01/bd/da01bd85fa47f96eb7ab5a2375dcd494.jpg
Ta część lasu przypomina nieco bardziej bagnisko. Podłoże jest mokre, każde nadepnięcie pozostawia po sobie ślad, który momentalnie wypełnia się wodą. Dookoła unosi się woń zgnilizny, a powietrze tutaj jakby było o parę stopni cieplejsze. Drzewa w większości są pozbawione gałęzi, jedynie korony są przyozdobione cieniutkimi patykami w czarne liście. Aczkolwiek i tutaj na próżno doszukiwać się żywej duszy.
Chata
https://i.pinimg.com/originals/81/c9/c7/81c9c73e5db0158ee2a73748eddbe67d.jpg
Trudno uwierzyć, że pośród nicości można odnaleźć samotnie stojącą chatkę. Jest jednopiętrowa, drewniana, pozbawiona szyb, lecz pozamykana ciężkimi, drewnianymi okiennicami. Brakuje drzwi, choć niewątpliwie kiedyś tutaj były, o czym świadczą kawałki drewna swobodnie wiszące z zawiasów. Ktoś najwyraźniej uciekał w popłochu, gdyż wszystkie rzeczy, z dawnej epoki, kiedy ludzkość była u swego szczytu, znajdują się na swoim miejscu, teraz pokryte grubą warstwą kurzu, pajęczyn oraz mchu.
Opuszczony pociąg
https://i.pinimg.com/originals/ec/59/13/ec5913e93f7c3d5edf61cc5c8a326e1f.jpg
Pociąg składa się z czterech pasażerskich wagonów. Stoi na samotnych torach, które prowadzą najpewniej w stronę samego serca wyspy. Przerażająca sylwetka straszy każdego, kto się zbliży, choć w dawnych czasach niewątpliwie służył do szybszego poruszania się po wyspie, jak i transportowaniu materiałów, które dostarczało państwo japońskie. Teraz jest jedynie reliktem przypominającym dawne czasy.
Prawa część lasu
https://img.theculturetrip.com/768x432/wp-content/uploads/2018/02/jovancormac-wikicommons.jpg
Dookoła panuje przeraźliwa, wręcz przeszywająca cisza. Nie słychać śpiewu ptaków, ani też odgłosów innych zwierząt. Miejsce to sprawia wrażenie opuszczonego, pozbawionego duszy. Drzewa misternie powykrzywiane, straszą swymi gałęziami, sprawiając wrażenie, jakby chciały kogoś pochwycić i opleść, zamykając go w śmiertelnej pułapce. Na niektórych z nich, przy samej koronie, można jednak zaobserwować ciemne, grubsze miejsca, jakby większe skupisko gałęzi, które przy przybliżeniu przypominając coś na wzór znanych wam gniazd czy może nawet też uli. Problem jednak jest taki, że nawet stojąc pod drzewem, ciężko cokolwiek dostrzec z racji wszechobecnej mgły.
Lewa część lasu
https://i.pinimg.com/originals/da/01/bd/da01bd85fa47f96eb7ab5a2375dcd494.jpg
Ta część lasu przypomina nieco bardziej bagnisko. Podłoże jest mokre, każde nadepnięcie pozostawia po sobie ślad, który momentalnie wypełnia się wodą. Dookoła unosi się woń zgnilizny, a powietrze tutaj jakby było o parę stopni cieplejsze. Drzewa w większości są pozbawione gałęzi, jedynie korony są przyozdobione cieniutkimi patykami w czarne liście. Aczkolwiek i tutaj na próżno doszukiwać się żywej duszy.
Chata
https://i.pinimg.com/originals/81/c9/c7/81c9c73e5db0158ee2a73748eddbe67d.jpg
Trudno uwierzyć, że pośród nicości można odnaleźć samotnie stojącą chatkę. Jest jednopiętrowa, drewniana, pozbawiona szyb, lecz pozamykana ciężkimi, drewnianymi okiennicami. Brakuje drzwi, choć niewątpliwie kiedyś tutaj były, o czym świadczą kawałki drewna swobodnie wiszące z zawiasów. Ktoś najwyraźniej uciekał w popłochu, gdyż wszystkie rzeczy, z dawnej epoki, kiedy ludzkość była u swego szczytu, znajdują się na swoim miejscu, teraz pokryte grubą warstwą kurzu, pajęczyn oraz mchu.
Opuszczony pociąg
https://i.pinimg.com/originals/ec/59/13/ec5913e93f7c3d5edf61cc5c8a326e1f.jpg
Pociąg składa się z czterech pasażerskich wagonów. Stoi na samotnych torach, które prowadzą najpewniej w stronę samego serca wyspy. Przerażająca sylwetka straszy każdego, kto się zbliży, choć w dawnych czasach niewątpliwie służył do szybszego poruszania się po wyspie, jak i transportowaniu materiałów, które dostarczało państwo japońskie. Teraz jest jedynie reliktem przypominającym dawne czasy.
