死後の世界 Zaświaty

Pozory. Broń, którą Naksu opanowała do perfekcji. Kusząca ciałem, ogniem charakteru, słodkim słowem, gestem, który łamał granice czystego pragnienia. Pożądanie, które ścigało chaosem między delikatność dziewczęcego serca, a wiodące ku zagładzie nieszczęście. Niewielu potrafiło dostrzec skrzący się pod maską kokietki — ból, który cieniem snuł źrenice, głodem relacji i tęsknotą wyznaczając tragiczną ścieżkę losu. Czy z góry przekreślonego skrywaną tajemnicą śmierci? W końcu światło migotało najjaśniej, w największej ciemności. I to kocie mruczenie, jestestwo tak kruche, wskrzesiło płomyk, który tląc się, wypchnął nadzieję na pierwszy plan. Wystarczyło podążyć jej śladem.